تأثیر سطوح متفاوت پری بیوتیک اینولین جیره غذایی بر شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی آمور (Ctenopharingodon idella)

Authors

  • طاهره شفیقی کارشناس ارشد گروه شیلات، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم‎شهر، ایران.
  • معصومه بحرکاظمی استادیار گروه شیلات، واحد قائم‌شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم‎شهر، ایران.
Abstract:

چکیده ماهی کپور علفخوار ﺑﻪ­ﻋﻠﺖ ﺳﺮﻋﺖ رﺷﺪ زﻳﺎد، ﺗﻮﻗﻊ ﻏﺬاﻳﻲ ﻛﻢ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﻳﺎد از گونه‌های اصلی کپور ماهیان در پرورش چندگونه‌ای  ﻣﺤﺴﻮب می‌ﺷﻮد و ایده استفاده از پری بیوتیک اینولین در جیره غذایی آن می‌تواند موجب بهبود عملیات پرورش این گونه شود. لذا در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف پری بیوتیک اینولین بر شاخص‌های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه ‌ماهی آمور بررسی شد. تعداد 180 عدد بچه ماهی (10/0±51/4 گرم)  به مدت 60 روز با پری بیوتیک اینولین به مقدار 1، 2 و 3 گرم هر کیلوگرم جیره که به‌طور همگن با جیره مخلوط شد، تغذیه شدند و گروه شاهد هیچ پری بیوتیکی را دریافت نکرد. نتایج نشان داد که بیشترین  درصد افزایش وزن بدن،  ضریب رشد ویژه و فاکتور وضعیت در تیمار 3 گرم اینولین در هر کیلوگرم جیره حاصل شد که با سایر تیمارها  تفاوت معنی‌داری داشت (05/0p). در میزان چربی لاشه تفاوت معنی‌داری بین گروه 2 و 3 نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. همچنین˛ بین تیمارهای پری‌بیوتیکی و گروه شاهد تفاوت معنی‌داری از لحاظ میزان خاکستر وجود داشت و حداقل میزان خاکستر لاشه در گروه شاهد مشاهده شد. بنابراین اگرچه افزودن اینولین تأثیر چندانی در بهبود ترکیبات مغذی بچه ماهیان نداشت اما توانست شاخص‌های رشد و تغذیه‌ای را به‌طور معنی‌دار بهبود دهد و افزودن 3 گرم اینولین در کیلوگرم جیره جهت افزایش رشد بچه‌ماهیان آمور توصیه می‌شود.  

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک (Prebiotic) اینولین بر روی رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum)

در این بررسی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک اینولین در جیره بر شاخص های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) با وزن متوسط 82/0 ±1/1 گرم به مدت 8 هفته در سال 1389 انجام گردید. پربیوتیک اینولین در چهار سطح صفر (شاهد)، 5/0 ، 1 و 5/1 درصد به جیره تجاری اضافه گردید. نتایج نشان داد که افزودن اینولین به جیره به میزان 5/0درصد، تاثیر معنی‌داری بر برخی فاکتورهای رشد شامل افزایش وزن...

full text

اثر سطوح مختلف پروبیوتیک پروتکسین بر شاخص‌های رشد و بازماندگی بچه ماهیان کپور علفخوار (Ctenopharingodon idella)

کاربرد پروبیوتیک­ها به­­عنوان یکی از روش­های افزایش رشد و تولید ماهیان از پتانسیل بالایی برخوردار است.این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر پروبیوتیک پروتکسین بر رشد و بقای بچه ماهیان کپور علفخوار انجام شد. آزمایش به­صورت طرح کاملا تصادفی در قالب ۴ تیمار با ۳ تکرار و ۳۶۰ قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه ۲۲۱/۰±۶۲/۰ گرم به مدت ۶۰ روز صورت پذیرفت. پروبیوتیک پروتکسین در سه سطح مختلف ۱۰۵×۱، ۱۰۵ ×۲ و  ۱۰۵...

full text

تأثیر سطوح متفاوت پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید بر شاخصهای رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و تراکم لاکتوباسیل‌های روده در بچه ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss)

این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر سطوح متفاوت پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید بر شاخصهای رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و تراکم لاکتوباسیل‌های روده در بچه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss) با میانگین وزنی 006/0±67/1 گرم به‌مدت 60 روز انجام گرفت. آزمایش شامل سطوح صفر (شاهد)، 1، 5/2 و 4 گرم پربیوتیک مانان‌الیگوساکارید به ازای هر کیلوگرم جیره در قالب چهار تیمار با سه تکرار درون تانک‌هایی که با...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 7  issue 2

pages  23- 32

publication date 2018-11-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023